بازگشت
زندگي نامه ء فشرده ء محمود بریالي


  محمود بریالی دردوری جانفرسا از وطن عزیزش افغانستان , نا بهنگام ,در 62 ساله گی ,به تاریخ 14قوس  1385درکشورالمان چشم از جهان بست .

اودریک خانواده روشنفکرتولد یافت؛ از اغاز نو جوانی , سرنوشت خودرا با پیشرفت کشور وخوشبختی مردمش  گره زد وبه تحقق این ارمان ها تا پایان زندگی وفادارماند و با وقف وفداکاری رزمید.

اودر طی نزدیک به 50 سال تلاش خسته گی ناپذیر درس مبارزه , ثبات ومقاومت را پیوسته فرا گرفت وبی دریغ به دوستان ورفقایش اموختاند.

 عطش سیری ناپذیریش به فراگیری علوم وفرهنگ ,به پوهنتون دولتی مسکو کشاندش , جاییکه از ان در رشتهء اقتصاد بین الدول ماستری گرفت .امارویداد  های پس از تحول ثور 1357وضرورت سهمگیری در مبارزه فعال سیاسی در داخل کشور از به ثمر رسانیدن کار دکترا بازش داشت.

 او همیشه مرد صف اول مبارزات سیاسی واجتماعی دوران خود بود .از سازماندهی حلقات روشن فکری در دفاع از تحولات مشروطه خواهی وجنبش قانون اساسی ,تاشرکت فعال در اتحادیه ء محصلین, از کار روشنگری وترویج اندیشه ها وفرهنگ مترقی چپ تادفاع عملی ازاستقلال , شگوفایی وسربلندی افغانستان ؛ او هرگز از یک هدف اساسی عدول نکرد . ازادی ,دموکراسی , رفاه  وعدالت اجتماعی برای مردم افغانستان!

   محمود بریالی در راستای تحقق این ارمانها به مثابه ء یکی ازفعالین کنگرهء موسس حزب دموکراتیک خلق افغانستان ,در فعالیت های اندیشه یی ,سیاسی وتشکیلاتی ان سهم فعالانه گرفت وبه جرم عقاید خویش دوبار زندانی استبداد شد .

او با وسعت نظر, برده باری ودلسوزی زمینه های پرورش یک نسل ژورنالیستان اگاه وبارسالت را برای وطنش فراهم ساخت .

او به حیث عضو هیات اجراییه و دارلانشا ومسوول شعبه ء روابط بین المللی کمیته ء مرکزی حزب دموکراتیک خلق در راستای تحکیم پایه های حاکمیت جوان جمهوری دموکراتیک  افغانستان دربین مردم و در عرصه روابط بین المللی با پیگیری ومتانت عمل کرد.در شرایط بی نهایت دشوار , به حیث معاون اول صدراعظم جمهوری افغانستان, اموراقتصادی حکومت به اوواگذار گردید , زمانیکه می بایست به محاصره مواصلاتی کابل پایان بخشد , او در کنار کارگران به حیث رفیق ورهنما, درسازندگی اقتصادملی سهم گرفت.اوبعد از سقوط جمهوری افغانستان در ثور 1371در شرایط حاکمیت جهل واستبداد سیاه , همراهانش راتنها نگذاشت ودرکنارانها, بزرگترین درس پایمردی ومقاومت را به ما به میراث گذاشت.

زنده یاد محمود بریالی در دوران مهاجرت وغربت, برای اینده , در راه ایجاد ورشد نهضت فراگیردموکراسی وترقی , در راه وحدت نیروهای چپ ووطندوست افغانستان  نقش محوری را به بهای سلامتی وزندگی خود ایفا کرد . اوبی باک از نا همواری راه , تااخر ,انساندوستی واعتماد به اینده را به رفقایش درس داد ودانش عظیم , تجربه ء بی همتا و کاردانی کم نظیر خودرا در اختیار انان گذاشت . او انسانی عادل , رفیقی دلسوز, پدری مهربان وهمسری با عطوفت بود . او دشمن خوب ودوست بد نداشت, دشمنان مردم افغانستان دشمنش ودوستان مردم افغانستان دوستش بودند.اوبرای اشنایانش خاطره ء پویایی ,صمیمیت وپایداری به میراث گذاشت . ازمال دنیا چیزی از اوبجا نمانده است. نه باغی , نه سرایی ونه حسابی در بانکی .

همسر پرنجابتش جمیله و دوفرزند دلبندش مریم ورومان بزرگترین سرمایه ء زندگی اش بودند.

 

روانش شاد باد 

 

 

 


December 13th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها